خودت یک خوراکی خوشمزه درست کن

چند وقت پیش بود که آن مثلث یک پستی نوشته بود و دستور پخت یک نوع پنکیک روسی رو گذاشته بود، منم دیدم چون وسیله خاصی نمیخواد و دوست داشتم تستش کنم تصمیم گرفتم درستش کنم. از مواد اولیش تنها چیز های غریبه برای من آرد بود با جوش شیرین. با خودم گفتم ما چند مدل آرد داریم چرا ننوشته چه آردی؟ تو اینترنت سرچ کردم خرید آرد و متوجه شدم اگه آرد خاصی منظورمون باشه میگیم آرد فلان. منم سخت نگرفتم و از یک لوازم شیرنی پزی نزدیک دانشگاهم آرد و یکم جوش شیرین خریدم. اومدم خونه و درستش کردم. خود پروسه درست کردنش هم برام جالب بود و نتیجه خیلی برام خوب بود. و وقتی بردم دانشگاه خیلی ها تعریف کردن و از خوشحالی شون خوشحال شدم.

گذشت تا اینکه خواستم دوباره درست کنم و دیدم پست از بلاگ پاک شده! سریع یک فایل ورد باز کردم و هرچی تو ذهنم بود رو نوشتم تا فراموش نکنم. و سعی کردم ردپای اون مطلب رو تو نت پیدا کنم که نشد. چند نفر از دوستانم دستور پختش رو میخواستن، منم داستان رو گفتم و گفتن که عیب نداره همین یکی خودتو بده و منم تصمیم به نوشتن این پست گرفتم. در ادامه دستور پختش رو باهم می بینیم و عکسی که با ذوق از اولین پنکیکم گرفته بودم رو میبینیم.

مواد لازم:

• شکر یک چهارم لیوان
• تخم مرغ دو عدد(بعضی وقتا یکی هم زدم)
• ماست یک لیوان (یک بار ماست نداشتم و بجاش از شیر و کره استفاده کردم)
• آرد یکو نیم لیوان
• جوش شیرین یک قاشق چای خوری (یک بار یادم رفت بزنم و سفت شد)

 

مراحل درست کردن:

اول تخم مرغا رو با شکر مخلوط کنید و چند دقیقه ای هم بزنید(من از چنگال استفاده میکنم)

بعد ماست رو اضافه کنید و هم بزنید

بعد آردو اضافه کنید و خوب هم بزنید

بعد جوش شیرین رو اضافه کنید و خوب هم بزنید

به مخلوط ایجاد شده یک ربع استراحت بدین

ترجیحا یک ظرف تفلون که مواد بهش نچسبه بردارین توش روغن بریزین(من چندین بار هم بدون روغن درست کردم، یک بارش ظرف نچسب نبود و منم روغن نزده بودم و نتیجه خوب نشد) و یک قاشق از مخلوط رو بریزین تا سرخ بشه، بعد برگردونید و طرف دیگشو سرخ کنید.

 

بیشتر بدانید:

میتونید دارچین هم اضافه کنید، یا میتونید آماده که شد با عسل بخورین. میتونید بگذارین داخل ماکروفر گرم بخورین و یا سردشو امتحان کنید. با چای هم که خیلی میچسبه.

 یکبار هم آرد رو از نونوایی لواش( از این نون نازک‌ها) گرفتم، و طعمش رو دوست نداشتم.

مرسی از آن مثلث که بهم این فرصتو داد که بقیه رو شاد کنم. و مرسی از دوستام که تشویقم کردن این متنو بنویسم.