گزارش تصویری از صعود به سکه نو

صبح زود با سپهر رفتیم اول عوارضی آزاد راه تهران شمال، سوار ماشین خانم باوفا شدیم و رفتیم به سمت کوهنوردی زمستانه.

صبح زود با سپهر رفتیم اول عوارضی آزاد راه تهران شمال، سوار ماشین خانم باوفا شدیم و با دو ماشین دیگه رفتیم به سمت وارنگه رود. تو ماشین بخاری رو روشن نکردیم تا بدنمون به گرما عادت نکنه. به روستای وارنگه رود رسیدیم.

نکاتی که یاد گرفتم:

• نگذارید گرمای بدنتون از دست بره اول برنامه که سرد هستین، لباس بیشتر بپوشید و بعد کم کنید
• نقاط دور از قلب مثل انگشت پاها و دست‌ها نوک بینی و گوش‌ها  مستعد سرمازده شدن هستن هر از چندگاهی تکنشون بدین تا خون در جریان باشه اونجاها
• عینک خیلی مهمه تو برنامه زمستونه
• گل برف داشته باشین باعث میشه باتوم تون تو برفا فرو نره
• هرچی گیرت اومد نخور ممکنه بالا بیاری بعدا به اندازه و چیزای مفید
• کاپشن پرمو الکی برده بودم و اضافه بود
• شلوار قرمزم(داخل پلار بیرون لایه ضد آب) خوب بود
• کرم ضد آفتاب برای برنامه‌های زمستونه هم لازم هست

کوه، کوه ها، کوهای نزدیک، دور، دور تر و خیلی دور، سفید، سفیدی، همچون چادری سفید همه جا را فرا گرفته. تو کنون چون موری هستی در کنار ساحل، امواج خروشان سفید و بزرگ با تمامی جزئیاتشان به ساحل میخوردند. تو از دیدن این امواج، بالا و بلندی های تند، ملایم، و خیلی ملایم لذت میبری. خورشید در آسمان حرکت میکند و بازی نور و سایه‌ها با این شیار‌ها و تپه‌ها دیدنی شده، باید هرزگاهی به ایستی و چند ثانیه‌ای خیره شوی و این تصاویر را در ذهنت ثبت کنی. خورشید گرمت میکند، بادی نیست، صدای پایت در برف خوشایند است، تو هستی و لذت پیمایش راه. در این لحظات، تو تنها نیستی؛ بخشی از یک کلیت بزرگتر، در آرامش بی‌پایان کوه‌ها و دره‌ها، حضور پیدا کرده‌ای.

تولد مسلم در کافه‌ای در برگشت با کیکی که تو قابلمه گذاشته بود تا خراب نشه و با خودش تا قله آورده بود، و من اینجا له له بودم از خستگی

عکس دست جمعی بالای کوه، اینجا ساعت ۱۳ بود و طبق پیشنهاد سرپرست که تو برنامه زمستونه بهتره ساعت ۱ برگردیم. ما هم برگشتیم. ولی شش نفر ادامه دادند و ساعت ۲ به قله رسیدند. سپهر در جواب کسی که ناراحت بود از اینکه به قله نرسیدیم، میگفت "آی حال میده یکم مونه به قله همه چیو رها کنی و برگردی!"

عکس‌های قشنگ از سپهر، آقای فرهودی و خانم باوفا

به تاریخ ۱۴ دی ۱۴۰۳ قله سکه نو، روستای وارنگه رود با گروه فارغ التحصیلان امیرکبیر